پناهگاههای امن
پیش از این، سرمایه‌گذاران پناهگاههای امنی داشتند تا برای محافظت به آن تکیه کنند؛ اما دیگر این‌طور نیست.
فیلیپ هنسلو ، صاحب تئاتر رز در نمایش کمدی عاشقانه «شکسپیر عاشق» می‌گوید: “به من اجازه دهید در مورد کسب‌وکار تئاتر توضیح بدهم. شرایط طبیعی، یکی از موانع غیرقابل عبور است که راه فاجعه‌ي قریب الوقوع را مسدود می‌کند. پس ما چه کار می‌کنیم؟ [که همه‌چیز خوب پیش می‌رود] خودش پاسخ می‌دهد: هیچ چیز؛ به طرز عجیبی، همه چیز خوب است. من هم نمی‌دانم چه‌طور همه چیز خوب است. این یک معماست”.
با یک جهان‌بینی مشابه، به سرمایه‌گذار متوسط سهام نگاه کنید. بازار سهام آمریکا بیش از یک دهه را صرف مقابله با نگرانی‌ها کرده‌است. این بازار سهام از پیامدهای یک بحران مالی، تنش‌های جغرافیای سیاسی و بیماری همه‌گیری که صنایع را تعطیل کرد، با بی‌توجهی عبور کرده است. پس از رکود اوایل سال جاری، علی‌رغم جنگ و تورم اخیراً با موفقیت مواجه بوده است. مانند هنسلو، به نظر می‌رسد که سرمایه‌گذاران به صورتی غیرطبیعی مشتاق این باور هستند که علی‌رغم همه‌ی مسائل، در انتها همه چیز خوب خواهد بود. باز هم مانند هنسلو، که باید به صورت بی‌محابا بلیت بفروشد تا تحصیل‌داران دم در را راضی کند، ممکن است باور فوق به این دلیل باشد که چاره‌ی دیگری ندارند. سهم‌ها پرمخاطره به نظر می‌رسند اما فروش دیوانه‌وار در نیمه‌ی اول سال جاری نشان داد که گزینه‌های جایگزین چقدر ایمنی کمی دارند.
دارایی‌های «پناهگاه امن » چیزی است که سرمایه‌گذاران هنگام سقوط قیمت سهام و شکست اقتصاد‌ها به دنبال آن می‌روند. در زمان نابسامانی بازار، این دارایی‌ها باید سرمایه‌ی صاحبان خود را حفظ کنند. اگر تورم ارزش پول سرمایه گذاران را پایین بیاورد، پناهگاه‌ها باید ارزش خود را حفظ کنند. این دارایی‌های امن معمولاً به دو دسته تقسیم می‌شوند: اشیاء فیزیکی با عرضه‌ی محدود یا تقاضای تضمین‌شده یا هردوی این موارد که شامل مواردی مانند طلا و سایر فلزات ارزشمند می‌شود. دسته‌ی دیگر تضمین‌هایی از ارزش هستند که سرمایه‌گذاران به نگهداری آن‌ها اعتماد کامل دارند؛ مواردی مانند اسناد خزانه‌داری آمریکا یا ارزهای ضد تورم مانند ین ژاپن.
طلا برای هزاران سال به عنوان ذخیره ارزش مورد توجه بوده است. مشتاقان آن امروزه از آن به عنوان پوششی در برابر خطرات جغرافیای سیاسی و کاهش ارزش ارزهای دولتی یاد می‌کنند. با این حال، از آغاز سال جاری، جنگ در اروپا آغاز شده، تورم افزایش یافته و در عین حال قیمت دلاری طلا 3 درصد کاهش یافته است. به دلیل اینکه طلا جریان درآمدی ندارد، با افزایش نرخ‌های بهره‌ی واقعی، درخشش خود را از دست می‌دهد. برای مثال به علت افزایش نرخ بهره بازدهی اوراق قرضه‌ي ده ساله‌ی مصون از تورم، سال را با 1% بازدهی آغاز کرده و از آن زمان به 0.4% رسیده است. طرف‌داران ناامیدشده‌ی طلا باید خود را با دانستن این موضوع تسلی دهند که قیمت بیت‌کوین، به عنوان یک محافظ محتمل‌تر در برابر سوء مدیریت ارزهای ثابت، در مدت مشابه به نصف کاهش یافته است.
حالا که احتمالاً نمی‌توان به طلا اعتماد کرد، اعتبار تام و تمام وزارت خزانه‌داری آمریکا چطور است؟ به یک معنا، بدهی بزرگ‌ترین اقتصاد جهان و صادرکننده ارز ذخیره‌ی آن، شرط‌بندی ایمنی است: ریسک نکول بسیار نزدیک به صفر است. اما همانطور که افزایش بازدهی خزانه‌داری به ارزش سایر دارایی‌ها ضربه می‌زند، این امر به خود خزانه‌داری نیز ضربه می‌زند. (با افزایش بازدهی بازار، ارزش اوراق قرضه با کوپن ثابت کمتر می‌شود). تاکنون در سال جاری، شاخص کل بازده وزارت خزانه‌داری آمریکا که توسط بلومبرگ ساخته شده 9 درصد کاهش داشته است. در سطح جهان نیز داستان مشابهی در جریان است: شاخص اوراق قرضه دولتی جهانی FTES، ۸ درصد کاهش یافته است. در هر صورت، اکثریت قریب به اتفاق اوراق قرضه هیچ دفاعی در برابر تورم ارائه نمی‌کنند و تورم در نهایت ارزش اصل آن‌ها را کاهش می‌دهد. (اوراق خزانه‌داری مصون از تورم فقط 8 درصد بازار را تشکیل می‌دهند).
این وضعیت ممکن است شما را به ارزی سوق دهد که سرسختانه در برابر تورم مقاوم است و مدت‌ها پناهگاهی در مقابل بازارهای آشفته بوده‌است. برای سال‌ها، ین ژاپن هر زمان که انفجاری رخ می‌دهد، افزایش می‌یابد؛ چه سقوط لمون برادرز باشد چه بحران بدهی اروپا. امروز، نرخ تورم 2.4 درصدی سالانه‌ي ژاپن در ژوئن، در مقایسه با 8.5 درصد تورم آمریکا در ژوئیه رؤیای سایر بانکداران مرکزی است. با این حال وضعیت مثل سابق نیست. بانک ژاپن در دهه‌ي گذشته به منظور جلوگیری از کاهش تورم مقادیر زیادی اوراق قرضه و سهام خریده‌است. نتیجه‌ی این امر کاهش ین و پایان دادن به جایگاه آن به عنوان پناهگاه بوده است. در آغاز سال، یک دلار معادل ۱۱۵ ین بود؛ اکنون معادل ۱۳۵ ین است.
برای کسانی که بازده خود را در هر چیزی غیر از دلار می بینند، بازار سهام به پناهگاه نهایی اشاره دارد. دلار تقریباً نسبت به هر دارایی یا ارزی که نام ببرید افزایش یافته است. اما برای سرمایه گذاران دلاری، ذخیره کردن سرمایه به صورت نقدی باعث آسیب‌دیدن از تورم می‌شود و استراتژی چندان جالبی به نظر نمی‌رسد. جای تعجب نیست که سرمایه‌گذاران به جای چنین کاری به بازار سهام بازگشته‌اند. به ایمان کور هنسلو در پایان پاداش داده می‌شود: موانع غیرقابل عبور غلبه می‌کنند و شب افتتاحیه‌ی او با تشویق‌های هیجان‌انگیز به پایان می‌رسد. سرمایه‌گذاران سهام نیز به همین منوال امیدوارند؛ زیرا باید امیدوار باشند.
دیدگاهتان را بنویسید